Dit jaar is het 30 jaar geleden 
dat 1 van de allerbeste kerstplaten ooit uitkwam: Fairytale Of New York van The Pogues samen met Kirsty MacColl. En het is een nummer waar op zichzelf al een heel boek over te schrijven valt. Sterker nog: de titel komt van het boek "A Fairy Tale of New York" van JP Donleavy (1973), het boek wat medeschrijver van het nummer Jem Finer (banjo speler van de Pogues) las op het moment dat men met het nummer aan het worstelen was. Dat is ook het enige, want het nummer heeft verder niets met het boek te maken. Wel zorgde het ervoor dat de plaats van handeling naar New York verhuisde, daar waar het eerst in Ierland was.
Terug naar de basis. Volgens de verhalen zou zanger van The Pogues Shane MacGowan begonnen zijn aan het nummer naar aanleiding van een weddenschap met producer Elvis Costello. Die zou MacGowan uitgedaagd hebben een vrolijk kerstnummer te schrijven. Samen met Finer is-ie ervoor gaan zitten, en de verhaallijn kwam van de vrouw van de banjo speler, die voorstelde dat het moest gaan over een stelletje wat het even moeilijk had en uiteindelijk elkaar weer zou vinden. Na 2 jaar waren de schrijvers eindelijk op het punt dat ze het nummer, een duet, "af" hadden.
Maar 2 jaar is een lange tijd waarin veel veranderd. Producer Elvis Costello was door de band aan de kant geschoven en had meteen zijn vriendinnetje (en later vrouw) meegenomen (Cait O'Riordan) die bas speelde in The Pogues, en de beoogde duetpartner was. Een aantal namen passeerden de revue als nieuwe zangeres, zo werd gedacht aan Chrissie Hynde (van de Pretenders) en Suzi Quatro. Uiteindelijk kwam de nieuwe producer (Steve Lillywhite, bekend van U2) met een naam op de proppen: zijn eigen vrouw Kirsty MacColl. De band was niet echt onder de indruk, op zanger Shane MacGowan na. Hij vond dat ze het nummer helemaal naar haar hand gezet had, en heeft zijn eigen zangpartijen opnieuw opgenomen zodat het paste. Het resultaat is een echte kerstklassieker!
