Toen de Buoys ontdekt werden door Rupert Holmes kreeg hij de platenmaatschappij met veel pijn en moeite zover om hen een contract aan te bieden. Dat was geen lukratief contract: het was voor slechts 1 single, en de platenmaatschappij had geen verplichting om de plaat te promoten.
En dus zocht Rupert een andere methode om zijn ontdekking op te laten vallen. En wat valt er nu meer op dan een goede controverse? Niets dacht ook Rupert, en hij begon een nummer voor de band te schrijven wat hiervoor zou moeten zorgen: Timothy.
De plaat kwam uit en deed niet zo heel veel, totdat een aantal oplettende luisteraars hoorden waar het nummer over ging; het verhaal gaat over drie mijnwerkers die vast komen te zitten na een instorting, en waarvan twee als redmiddel om te overleven hun toevlucht zoeken tot het opeten van de derde persoon - die waarnaar het nummer vernoemd is. Toen dat verhaal bekend werd, gingen een aantal radiostations prompt over tot het boycotten van de plaat vanwege het kannibalistische ve
rhaal. Wat er weer voor zorgde dat andere stations het vaker gingen draaien om zich te onderscheiden.
De platenmaatschappij haastte zich om te vertellen dat het niet om een persoon maar om een ezel ging, maar schrijver Rupert zag nog steeds de mogelijkheden van "There is no such thing as bad publicity" en zocht de pers op met het bericht dat het wel degelijk om een persoon ging. En zoals zo vaak: de controverse zorgde voor 13e plaats in de Billboard Top 40.
Rupert Holmes zou ook nog de hit "Give Up Your Guns" schrijven voor de Buoys; dit werd weliswaar geen grote hit in de Verenigde Staten, maar wel in Nederland (tot tweemaal toe). Jaren later zou Ruper Holmes solo nog een hit hebben met het door hem geschreven "Escape (The Pina Colada Song)"; een titel die je misschien niet wat zegt, maar het verhaal wellicht wel: het gaat over een man die uitgekeken is op z'n relatie en een advertentie zet om een andere vrouw te ontmoeten, waarop zijn eigen vrouw reageert.
