Op woensdagochtend om half 11 starten we met een nieuw item in het programma van Eric van Gorkom: de Platenconnectie. 2 platen die "iets" met elkaar te maken hebben (plaat, thema, artiest) en die achter elkaar gedraaid worden.
Vandaag, 1 augustus 2018, is de connectie er 1 die redelijk duidelijk is, en die we vastpakken bij de plaat die al bijna een jaar in de Nederlandse hitparade staat: Zoutelande van BLØF. Het nummer, een cover van Frankfurt Oder van Exel Bosse uit Duitsland, was origineel al een duet, dus de Zeeuwse groep ging ook op zoek naar een zangeres. Ze kwamen (waarschijnlijk ook om commerciële redenen) uit bij de Belgische zangeres Geike Arnaert. Het bleek een schot in de roos, want behalve een grote hit in Nederland was het succes bij onze zuiderburen ook ongekend.
Geike Arneart is in Nederland eigenlijk niet echt bekend - of toch? Al sinds de jaren 90 is er een Belgische groep die internationaal veel lof oogst, maar die vreemd genoeg nooit een hit gescoord heeft in Nederland: Hooverphonic. Origineel heette de band Hoover, maakte trip hop, maar door de loop der jaren is het meer popmuziek geworden, terwijl het in thuisland en daarbuiten hits bleef scoren, en ook de muziek in veel films (o.a. Driven en I Still Know What You Did Last Summer) en series te horen is (o.a. Baywatch, CSI en Sex And The City).
In de geschiedenis van Hooverphonic valt het op dat men het nooit lang uit houdt met hun zangeressen: sinds de oprichting in 1995 is men op dit moment al toe aan de 9e zangeres, waarbij opgemerkt moet worden dat er 1 zangeres in die jaren is geweest die het ruim een decennium uitgehouden heeft: Geike Arnaert (van 1997 tot en met 2008).
Het lukt haar dus in de samenwerking met de Zeeuwse groep wat ze in combinatie met het bandje waar ze ooit in de artiestenwereld terechtkwam niet voor elkaar kreeg: een hit in Nederland...
