Vandaag in de platenconnectie een tweetal groepen die beiden als "Supergroep" genoemd mogen worden, maar waarvan je het eigenlijk misschien nog niet eens weet dat ze bestaan uit artiesten die hun sporen al wel verdiend hadden.
Als eerste het groepje "Power Station", een band genoemd naar de platenstudio waar ze hun muziek opgenomen hebben. De leden? Tony Thompson (drummer van Chic), Andy Taylor (gitarist) en John Taylor (bassist) namens Duran Duran en Robert Palmer (zang)... Genoeg ervaring dus, en om dat geheel muzikaal in goede banen te leiden kwam Bernard Edwards van Chic nog even langs, en hij zou bij het 2e album de basgitaar ook nog eens op de opnames ter hand nemen. Het meest bekend zijn ze natuurlijk van de hitsingle "Some Like It Hot".
The Far Corporation is samengesteld door de Duitse producer Frank Farian; die had er al ervaring mee met het samenstellen van Boney M en Eruption, en zou later het kunstje ook nog flikken met Milli Vanilli: onbekende zangers/zangeressen en daar een hitformatie met smeden. Voor The Far Corporation deed hij echter een beroep op muzikanten die al bekend waren via Barclay James Harvest, het al genoemde Boney M en van Toto zat de halve groep in de formatie. Opgericht om een cover van Paul Simon's Mother and Child Reunion op te nemen zouden ze hun grootste hit hebben met een andere cover: Stairway To Heaven van Led Zeppelin in 1985. En Frank Farian vond het geen probleem om de formatie naar hemzelf te noemen...
